Vitet ikin por në shpirt i ri po ndjehem, dashuri si ti nuk gjeta, në vite unë prapa kur kthehem

 

Grupi i njohur shqiptar ”Elita 5”, erdhën në tregun shqiptar në fillim të viteve të 90-ta, duke mbetur kështu ndër grupet më të njohura e më të dëgjuara në vendet shqipfolëse, shkruan KultPlus.

Njihen për tekstet e vecanta, ku përmes tyre i këndonin dashurisë, mallit, jetës etj.Ndryshe, grupi Elita 5 ndër vite kanë sjellë hitet si “Al Kapone”, “Çmendem”, “Çka më ka syri”, “E urrej shiun” e shumë të tjera.

Në vijim, ju sjellim”Vitet ikin”, një këngë që ishte dhe vazhdon të mbetet shumë e dashur për publikun shqiptar e sidomos për adhuruesit e grupit.

Bashkangjitur gjeni videon dhe tekstin e këngës.

Vitet ikin
por në shpirt
i ri po ndjehem

dashuri si ti nuk gjeta
në vite unë
prapa kur kthehem

Erdhe vonë o dashuri
sikur të isha
dhjetë vjet më i ri
kjo këngë

si një roman tragjik
të don ty një mik
pa fund pa pikë

Kanë kalu vitet tani
nuk u bë atëherë
kur isha më i ri
njëzetë e pesë

në lule të rinisë
ndërsa unë
në prag të pleqërisë

Vitet janë numra
të tjerët thonë

ngushëllim për mua
në shpirtin tim
jeton qëmoti
të urrej se shumë të dua

Erdhe vonë o dashuri
sikur të isha
dhjetë vjet më i ri
kjo këngë

si një roman tragjik
të don ty një mik
pa fund pa pikë

Kanë kalu vitet tani
nuk u bë atëherë
kur isha më i ri
njëzetë e pesë

në lule të rinisë
ndërsa unë
në prag të pleqërisë

QYTETI PA DASHURI

Qyteti mbeti pa një Romeo,
Askund nuk gjendet qoftë një Zhulietë
Ku ikën çiftet e dashuruar
Gjithçka beton…pemët pa fletë!?…

Një stol i hedhur në mbeturina,
Më tej dëgjoj një ulërimë…
Zgjebosur qentë…macet stërvina,
Një vajzë e fishkur merr…petidinë

Deti i pshurrun…traget i ndryshkur,
Policë që qelben veç era gjizë
Ikin…veç ikin, kush mbet pa ikur
Nuk ka gomone…nuk ka as vizë.

Shoh djem e vajza, që shkojnë tek Blloku
Vend i mallkuar për krim të fshehtë…(!)
Mesnata çmendet nën ritëm rroku
Nuk ka Romeo…nuk ka Zhulietë.

Qyteti mbeti pa një Romeo,
Askund nuk gjendet qoftë një Zhulietë
Ku ikën çiftet e dashuruar
Gjithçka beton…pemët pa fletë!?…

~ Agim Doçi ~